De stroopwafelaar

Mag ik u voorstellen aan een nieuw type mens. Want naast de wandelaar,
de twijfelaar, de goochelaar, de luisteraar, de babbelaar, de regelaar en
de kunstenaar, onderscheiden we nu ook de stroopwafelaar.

De stroopwafelaar gunt zichzelf een mooie avond en geeft er daarmee anderen ook één.
Deelt talent, al of niet met instrument. Pakt dapper het podium. Ook het onzichtbare.
Want wie weet waar het podium begint? En eindigt?

De stroopwafelaar is nieuwsgierig, verwondert en verbaast zich. Ook over het eigen kunnen.
Doet levenservaring op door te spelen, met alle zintuigen.
Geeft, krijgt en toont. Lef. Soms alleen al door op te komen dagen.

Voor de stroopwafelaar is oefenen ook het echte werk. Want er is geen generale.
Is waarachtig, aandachtig. Bij de eerste én bij de tiende keer.

Is leeuw, boekenwurm, waagt zich soms nog wel eens aan een dansje, deinen telt ook.
Weet een snaar te raken. Bij de ander en bij zichzelf.

Heeft blosjes, sproeten, lachrimpels, kraaienpootjes, een ik-concentreer-me-frons.
Deelt, al is het maar een lach. Gaat, doet, probeert, faalt. Voorwaarts. En leert.

Is mooi, gaaf, precies goed, uniek, eigen, een aanwinst voor het orkest van het leven.

Dames en heren, genoeg algemeenheden, concreet willen we het krijgen.
Waar is die stroopwafelaar? Wie is zo? Zo af. Zo juist, zo getalenteerd, zo dapper.

Vanavond krijgt u het antwoord.
Als u voor de spiegel staat.

Sarah Scholts

Voorgedragen in woonzorgcentrum de Amaniet, tijdens het tiende stroopwafelconcert.
7 november 2019.