Camil

Aangenaam, mijn naam is Camil.

Of ik ook Camil ben…
Dat weet ik niet.
Misschien ben ik altijd in wording van Camil.
Misschien ben ik gewoon;
En is Camil maar iets wat je mij kunt noemen.
Misschien ben ik dit lichaam niet,
en is het maar een voertuig dat ik nu eventjes gebruik.

Eventjes gebruik, om hopelijk een impact te maken.
Een doel te hebben en die te vervullen.
Maar wat is dan een impact?
En wat is mijn doel?
Iets wat altijd veranderd?
Wat niet vast staat?
Of is het eigenlijk een universeel doel?
Iets wat gewoon is.
Iets wat niet eens een doel zou hoeven zijn, omdat het gewoon is.

Ik kan uren filosoferen over van alles.
Of ‘ik’ dan wel echt ‘ik’ ben.
Camil houdt ervan mensen aan het denken te zetten.
En vooral ook mensen te laten voelen.
Want hoe weet je nu dat je echt leeft?
Hoe weet je nu dat jij ‘jij’ bent en ik ‘ik’?
Is voelen dan een teken van leven?

Zelf ben ik kunstenaar, waaronder ook met woorden.
Iets overbrengen en in beweging zetten, daar hou ik van.
Mensen doen inzien wat er nu echt belangrijk is in het leven.
Dit is voor iedereen persoonlijk.
Maar er zijn genoeg dingen die iedereen met elkaar verbindt.
Die verbinding wil ik aanwakkeren.
Iets wat we soms kwijt lijken te raken in overprikkeling door massa-informatie.
Iets wat we soms lijken te verliezen in een individualistische samenleving.

Leven we eigenlijk nog wel samen?
Of proberen we maar gewoonweg te overleven?
Zijn we wel echt aanwezig in dit moment?
Zorgen we er alleen voor dat wij in leven blijven?
Of kijken we met zorg en aandacht naar alles en iedereen om ons heen?
Houden we wel echt van deze wereld?
De natuur? De planten, bomen en dieren die ons in leven houden?

Genieten we eigenlijk wel?
Of zijn we alleen maar ‘druk’?
Samen.
Genieten.
In dit moment.
Dat zou toch moeten zijn waar het leven om draait?
Als dorpsdichter zou ik deze kant van mensen willen raken.
De liefde.
De aandacht.
De creativiteit, die iedereen bezit, ook al denk je misschien van niet.
Mensen anders, dieper, laten denken en kijken.
Lezers en luisteraars zichzelf, en anderen te laten leren kennen.
Laten voelen door zich in woorden te herkennen.
Inspireren en positieve verandering teweeg brengen.

Omarmd door liefde en authenticiteit.

Laten we ons verbinden

met,

door,

voor,

in,

deze universele waarheid.